مسافرت عمدی در ماه رمضان به قصد روزه نگرفتن، جایز است؟
تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۸۹۸۶۴
مسافرت در ماه رمضان هر چند برای روزه نگرفتن باشد، جایز است، البته بهتر است به سفر نروید.
آیا مسافرت عمدی در ماه رمضان به قصد افطار و فرار از روزه گرفتن، جایز است؟
پاسخ: مسافرت در ماه رمضان هر چند برای فرار از روزه باشد، جایز است، البته بهتر است به سفر نرود؛ مگر اینکه سفر برای کار نیکو یا لازمی باشد، و در صورت مسافرت، ولو اینکه برای فرار از روزه باشد، افطار بر او واجب است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
روزه گرفتن در خدمت سربازی
شخصی مشغول انجام خدمت سربازی است و به علت مسافرت و حضور در محل خدمت، نمیتواند روزه ماه رمضان سال گذشته را بگیرد، و هنگام حلول ماه رمضان امسال نیز در محل خدمت است و احتمال دارد که باز هم نتواند روزه بگیرد، اگر پس از پایان دوره خدمت سربازی بخواهد روزه این دو ماه را قضا نماید، آیا کفّاره هم بر او واجب است یا خیر؟
پاسخ: صرف حضور در محل خدمت، مجوز افطار روزه نیست، و اگر شرایط وجوب روزه موجود باشد باید روزه بگیرد، و الا قضا و کفاره بر او واجب میشود و اگر تا ماه رمضان آینده قضای روزه را به جا نیاورد باید کفاره تاخیر نیز بپردازد، اما اگر در محل خدمت، شرایط وجوب روزه موجود نباشد و بر اثر عذر مسافرت، روزه ماه رمضان از او فوت شده و آن عذر تا ماه رمضان سال آینده استمرار داشته، فقط قضای آن بر او واجب است و کفّاره تأخیر واجب نیست.
روزه در سفر
اگر شخصی بخواهد قبل از زوال به محل اقامتش برسد، ولی در راه به خاطر پیشامد حادثهای نتواند در زمان معیّن به مقصد برسد، آیا روزه او اشکال دارد و آیا کفّاره بر او واجب است یا فقط قضای روزه آن روز را باید به جا آورد؟
پاسخ: روزه اش در سفر صحیح نیست و بر او فقط قضای روزه آن روزی که پیش از ظهر به محل اقامتش نرسیده، واجب است و کفّارهای هم ندارد.
شخصی که روزه واجب بر عهده اش است و قصد دارد که آن را بگیرد، ولی بر اثر پیشامدی نتواند روزه بگیرد مثلاً بعد از طلوع خورشید آماده مسافرت شد و به سفر رفت و بعد از ظهر برگشت و در بین راه هم مرتکب هیچ یک از مفطرات نشد، ولی وقت نیت روزه واجب از وی فوت شد، و آن روز هم از روزهایی است که روزه در آن مستحبّ است، آیا میتواند نیت روزه مستحبّی کند یا خیر؟
پاسخ: اگر قضای روزه ماه رمضان بر ذمّه اش باشد، نیت روزه مستحبّی حتی بعد از فوت وقت نیت روزه واجب، از وی صحیح نیست.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: ماه رمضان روزه روزه داری روزه گرفتن روزه خواری روزه خواران بر او واجب ماه رمضان محل خدمت قضای روزه نیت روزه کف اره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۸۹۸۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رمضان در سفرنامههای جهانگردان اروپایی
همشهری آنلاین- بهاره خسروی : ماه مبارک رمضان ماهی که در آن برای رسیدن به آرامش جسم و جان و بهرهمندی از لطف و مرحمت بیکران الهی، مردم از بسیاری امور روزمره زندگی، از جمله خوردن و آشامیدن و...، دست میکشند تا پاداش شیرین خداوند در روز عید فطر بعد از ۳۰ روز عبادت نصیبشان شود.
در این بین، آداب و آیینهای روزهداری در تهران از نگاه و توجه جهانگردان خارجی دور نمانده و آنها که در این ایام به تهران سفر کرده بودند، اغلب از ویژگیهای این ماه مبارک در نوشتههای خود یاد کردهاند. «هانری رنه دالمانی»، تاریخنگار فرانسوی، در سفرنامه خود به نام «از خراسان تا بختیاری» به آداب روزهداری و مهماننوازی ایرانیان در ماه رمضان اشاره کرده و نوشته: «ایرانیان عادت دارند که در ماه رمضان یکدیگر را مهمان کنند. پس از خوردن شام به شبنشینی میپردازند و با انواع تفریحات خود را سرگرم میکنند. اشخاصی که مایل به گرفتن روزه نباشند باید طوری رفتار کنند که کسی از عمل آنها آگاه نشود. البته چنین عملی هم بهندرت اتفاق میافتد. سادات بهقدری دقیق هستند که حتی آب دهان خود را هم فرونمیبرند. مثلاً مردی با دامن قبا صورت خود را پوشانده بود تا مبادا پشه یا مگسی در دهانش داخل شود و روزهاش را باطل نماید.»
نوبویوشی فوروکاوا، افسرژاپنی که دردوره ناصرالدین شاه به تهران سفر کرد، در سفرنامهاش در باره حال و هوای ماه رمضان نوشته است: «از اعیاد دینی،عید پایان ماه رمضان است که آن را فصل روزه میگویند و ماه نهم سال در تقویم اسلامی است. در این ماه بود که به تصریح کتاب مقدس مسلمانان، قرآن بر حضرت محمد (ص) نازل شد. در این ماه که رمضان خوانده میشود، مردم همه در روز میخوابند و هنگام عصر بلند میشوند. هر روز غروب در مرکز شهر توپ میاندازند تا زمان افطار را خبر بدهند. مردم به شنیدن صدای توپ از خواب برمیخیزند و غذا میخورند و سپس به تلاوت قرآن و خواندن نماز میپردازند. در نیمهشب دوباره غذا میخورند و شب را به روز میرسانند و با دمیدن سپیده صبح دوباره میخوابند.»
ژان شاردن، جهانگرد معروف فرانسوی، نیز در قسمتی از سفرنامهاش به اهمیت روزهداری میان پادشاهان صفوی اشاره دارد: «شاه برای آنکه در ماه رمضان در تهران باشد سفر قزوین خود را لغو کرد.»
کد خبر 838946 برچسبها هویت شهری سفر - گردشگری ماه رمضان